مفهوم تدریس و پرسش های اساسی آن

تدریس فعالیتی بین الاشخاصی و تعاملی است که مبتنی بر ارتباط کلامی و معطوف به یادگیری یا تغییر روش های رفتار کردن یک یا چند شاگرد می باشد. گرچه در این تعریف ویژگی های عمده ”جریان، تعامل و تعمد” به وضوح دیده می شوند، اما پاسخگویی به سه پرسش اساسی آن چندان سهل و روشن نمی باشد: 1) تدریس چگونه فعالیتی است؟ 2) در فعالیت تدریس چه کسانی مشارکت دارند؟ 3) سهم و نقش هر یک از افراد شریک در تدریس چیست؟ سه پرسش مطرح شده گرچه با جواب های متفاوتی مواجه شده اند، اما در عین حال مبنایی را برای سامان بخشی پژوهش ها و نظریه های مطرح شده فراهم می آورند. در پاسخ به پرسش اول از علم یا هنر بودن تدریس سخن به میان می آید، در پاسخ به پرسش دوم از معلم و شاگرد و تعاریف هر یک از آنها بحث می شود؛ و در پاسخ به پرسش سوم از میزان فعالیت و درگیری هر یک از مشارکت کنندگان می توان سخن گفت، که فعال بودن یا غیر فعال بودن معلم و شاگرد مورد نظر قرار می گیرد و روش های مختلف تدریس بر آن اساس شکل می گیرند.